कनवळा
सर्वसामान्यांचा कनवळा
🌸🍁🌱🍀☘🌿🌸
भारतात आल्यानंतर गांधीजींनी देशाचा संपूर्ण दौरा केला. सर्व भारत जाणण्याचा प्रयत्न केला सर्व परिस्थिती पाहिल्यानंतर सर्वसामान्यांचा दुःख गांधींना जाणवले. सर्वत्र ,दूरवर अज्ञान ,दुःख दारिद्र्य पसरलेलं ! लोकांना खायला अन्न नाही .अंगावर व्यवस्थित कपडे नाहीत अशी परिस्थिती पाहून गांधीजींचे मन भरून आले .अनेक लोकांना लज्जारक्षणापुरते ही कपडे नाहीत अशा जनतेचे अवस्था. आणि या जनतेचे आपण एक घटक आहोत.त्यांच्यापेक्षा वेगळ्या पद्धतीने जीवन जगण्याचा आपल्याला नैतिक अधिकार आपणांस असे गांधींनी स्वतः मानले.
आणि त्यामुळेच गांधीजींनी एक वस्त्र राहण्याचा निश्चय केला. आणि तो आयुष्यभर पाळला.
दुसऱ्याच्या दुःखाबद्दल अतिव सहानुभूती निर्माण होऊन वैराग्य धारण करणारा हा महात्मा. सर्व वैभव त्यागणाऱ्या गौतम बुद्धांचे स्मरण देणारा !
जनतेच्या दुःखात आपणही दुःख सोसून सामील होण्याचं असं उदाहरण दुरापास्तच. गांधीजीनी गरजेपेक्षा जास्त वस्तूचा कधी हव्यास केला नाही. नको त्याचा संग्रह टाळला, त्याचे प्रदर्शनही !
भारतातील गरिबातील गरीब त्याच्याशी एकरूप होण्यासाठी एक पंचा कमरेला आणि एक उपरणे हा गांधींचा वेष.
कडाक्याची थंडी पडली तर कधीतरी एखादी शाल वापरत
उन्ह,वारा, पाऊस इत्यादी सारे आयुष्यभर सहन करीत महात्मा अक्षय उभा राहीला. सारे शरीर उललेले.... रापलेले.
हजारो रुपयांची नोकरी बॅरिस्टरी सोडली, खानदानी श्रीमंती ,सर्व सुखोपभोग त्यांनी त्यागले .
*भारतीयांसाठी माझे म्हणायला माझ्या देहा वाचून माझ्याजवळ अन्य काहीही नाही* असे कधीकधी गांधी म्हणत.
*मी खरा कम्युनिस्ट आहे माझी यत्किंचितही संपत्ती नाही* असेही गांधी म्हणाले होते.
गांधीजींनी नैसर्गिक साधन संपत्ती जपून वापरण्याचा मंत्र भारतीयांना दिला. माती पाणी अन्न वस्त्र इत्यादी वस्तू गरजेपुरत्याच आणि जपून वापरावेत यासाठी त्यांनी सदैव प्रबोधन केले.
' आधी केले मग सांगितले याप्रमाणे स्वतः त्याचे आचरण केले ' इंग्लंडला जातानाही गांधीजी या साध्या वेशात जायचे .इंग्लंडच्या कडाक्याच्या थंडीतही त्यांच्या पोशाखात फारसा फरक झाला नाही. जनतेच्या दुःखासाठी फकीर झालेले गांधीजी आपल्यासाठी चिरंतन स्परणीय आहेत त्यांच्या त्यागमय जीवनामुळे ते लक्षावधींना आदरणीय झाले आहेत, वंदनीय झाले आहे
म.गांधी १५० व्या जयंती वर्षानिमित्त,🌸🌸🌸🌸
यमाई औंध, राजेंद्र .गुरव
९५६११५४१४०, 🌺☘मागील लेख वाचण्यासाठी
guravraj.blogspot.in🌺🌸🕉🍁🇮🇳
🌸🍁🌱🍀☘🌿🌸
भारतात आल्यानंतर गांधीजींनी देशाचा संपूर्ण दौरा केला. सर्व भारत जाणण्याचा प्रयत्न केला सर्व परिस्थिती पाहिल्यानंतर सर्वसामान्यांचा दुःख गांधींना जाणवले. सर्वत्र ,दूरवर अज्ञान ,दुःख दारिद्र्य पसरलेलं ! लोकांना खायला अन्न नाही .अंगावर व्यवस्थित कपडे नाहीत अशी परिस्थिती पाहून गांधीजींचे मन भरून आले .अनेक लोकांना लज्जारक्षणापुरते ही कपडे नाहीत अशा जनतेचे अवस्था. आणि या जनतेचे आपण एक घटक आहोत.त्यांच्यापेक्षा वेगळ्या पद्धतीने जीवन जगण्याचा आपल्याला नैतिक अधिकार आपणांस असे गांधींनी स्वतः मानले.
आणि त्यामुळेच गांधीजींनी एक वस्त्र राहण्याचा निश्चय केला. आणि तो आयुष्यभर पाळला.
दुसऱ्याच्या दुःखाबद्दल अतिव सहानुभूती निर्माण होऊन वैराग्य धारण करणारा हा महात्मा. सर्व वैभव त्यागणाऱ्या गौतम बुद्धांचे स्मरण देणारा !
जनतेच्या दुःखात आपणही दुःख सोसून सामील होण्याचं असं उदाहरण दुरापास्तच. गांधीजीनी गरजेपेक्षा जास्त वस्तूचा कधी हव्यास केला नाही. नको त्याचा संग्रह टाळला, त्याचे प्रदर्शनही !
भारतातील गरिबातील गरीब त्याच्याशी एकरूप होण्यासाठी एक पंचा कमरेला आणि एक उपरणे हा गांधींचा वेष.
कडाक्याची थंडी पडली तर कधीतरी एखादी शाल वापरत
उन्ह,वारा, पाऊस इत्यादी सारे आयुष्यभर सहन करीत महात्मा अक्षय उभा राहीला. सारे शरीर उललेले.... रापलेले.
हजारो रुपयांची नोकरी बॅरिस्टरी सोडली, खानदानी श्रीमंती ,सर्व सुखोपभोग त्यांनी त्यागले .
*भारतीयांसाठी माझे म्हणायला माझ्या देहा वाचून माझ्याजवळ अन्य काहीही नाही* असे कधीकधी गांधी म्हणत.
*मी खरा कम्युनिस्ट आहे माझी यत्किंचितही संपत्ती नाही* असेही गांधी म्हणाले होते.
गांधीजींनी नैसर्गिक साधन संपत्ती जपून वापरण्याचा मंत्र भारतीयांना दिला. माती पाणी अन्न वस्त्र इत्यादी वस्तू गरजेपुरत्याच आणि जपून वापरावेत यासाठी त्यांनी सदैव प्रबोधन केले.
' आधी केले मग सांगितले याप्रमाणे स्वतः त्याचे आचरण केले ' इंग्लंडला जातानाही गांधीजी या साध्या वेशात जायचे .इंग्लंडच्या कडाक्याच्या थंडीतही त्यांच्या पोशाखात फारसा फरक झाला नाही. जनतेच्या दुःखासाठी फकीर झालेले गांधीजी आपल्यासाठी चिरंतन स्परणीय आहेत त्यांच्या त्यागमय जीवनामुळे ते लक्षावधींना आदरणीय झाले आहेत, वंदनीय झाले आहे
म.गांधी १५० व्या जयंती वर्षानिमित्त,🌸🌸🌸🌸
यमाई औंध, राजेंद्र .गुरव
९५६११५४१४०, 🌺☘मागील लेख वाचण्यासाठी
guravraj.blogspot.in🌺🌸🕉🍁🇮🇳
Comments
Post a Comment