उदयाच्या
उद्याच्या उदयाची मी कशी करु आशा
दाटले मळभ,अंधारले,घुसमटे निराशा ॥
स्वप्नं माझी सदैव तयार भ्रमंतीला
हट्ट किती पुरवावा,घोर लागे जीवाला
कशी करू जुळणी, पुरवू हर मनीषा
दाटले मळभ,अंधारले,घुसमटे निराशा ॥
नियतीच धक्कादायी,जर धोकेबाज
साधला लॉकडाउनचा कावा कावेबाज
आता मोडला कणा,कधी फुटेल उषा ?
दाटले मळभ,अंधारले,घुसमटे निराशा ॥
संपले आता सारे ,भाव दाटे थराला
पुनः करु सुरवात किती समजावे मनाला
जोमाने दे धक्का, नियते जागवी दिशा
दाटले मळभ,अंधारले,घुसमटे निराशा ॥
Comments
Post a Comment